Ulice Dhaki
„Specyficzny” to słowo, które według mnie najlepiej oddaje klimat Dhaki, stolicy Bangladeszu. Chciałbym dorzucić do tego kilka innych epitetów, ale na wspomnienie tej tropikalnej, zdecydowanie przeludnionej i wiecznie zakorkowanej metropolii zaczyna brakować mi słów.
Dhaka przytłacza, jest chaotyczna, epatuje wszechobecną biedą. W spojrzeniach jej mieszkańców zawiera się zdziwienie i zarazem pytanie Co ty tu robisz?. W Dhace nie szuka się atrakcji, tu jest się atrakcją…
Zdecydowanie nie jest to miejsce turystyczne i na tyle ciekawe, by je tak po prostu odwiedzić. I chociaż przechadzając się ulicami starówki (Old Dhaka) możemy mieć skojarzenia ze starym, dobrym Pahargandżem w New Delhi, to jest to raczej destynacja dla wytrawnych backpakersów, którzy chcą i lubią znaleźć się „gdzieś tam”, zanim „tam” przyjadą inni.
1. BANGLADESZ, Dhaka. Podróż po stolicy rozpoczynamy od starej części miasta. Old Dhaka może przypominać Pahargandż w New Delhi, ale zdecydowanie brakuje jej kolorów, które w Indiach są o wiele bardziej wyraźne. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
2. BANGLADESZ, Dhaka. Wydaje się, iż wszyscy czekają, aż ten sprzedawca bananów w końcu otworzy swój kram… (Fot. Marcin Klimkiewicz)
3. BANGLADESZ, Dhaka. Obecność obcokrajowców przechadzających się ulicami Dhaki wzbudza powszechne zainteresowanie jej mieszkańców. Dla nich turysta to wciąż „atrakcja”. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
4. BANGLADESZ, Dhaka. Biznesowa część Dhaki, wieczne zatłoczona i zakorkowana, sprawia wielkomiejskie wrażenie. Można tam zrobić normalne zakupy, łatwiej znaleźć dostawców usług czy też bank. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
5. BANGLADESZ, Dhaka. Pranie z motywem patriotycznym. Flaga Bangladeszu to czerwony krąg słońca na zielnym tle symbolizującym urodzajną ziemię. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
6. BANGLADESZ, Dhaka. Obiektyw wzbudza ciekawość dzieciaków bawiących się na ulicy. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
7. BANGLADESZ, Dhaka. Targowiska na przedmieściach miasta są hojnie zaopatrzone w owoce i warzywa. Do miasta przywożą je głównie mieszkańcy okolicznych wsi. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
8. BANGLADESZ, Dhaka. Handel odbywa się bardziej jako detal, niż hurt. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
9. BANGLADESZ, Dhaka. Asortyment owocowo-warzywny jest bardzo bogaty. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
10. BANGLADESZ, Dhaka. Ziemniaki, banany, kalafiory, buraki, orzechy, mango… itp. itd. Trzeba tylko pamiętać, żeby je dokładnie umyć przed zjedzeniem. Zachorować na niestrawność w Bangladeszu jest bardzo łatwo. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
11.BANGLADESZ, Dhaka. Typowa „boczna uliczka” poza centrum Dhaki. Bujna zieleń podkreśla tropikalny charakter stolicy. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
12. BANGLADESZ, Dhaka. Dhaka, podobnie jak większość azjatyckich miast, jest ciągle „under construction”. Brak sprzętu i technologii powoduje, że często place budów wyglądają tak, jak na zdjęciu, czyli prymitywnie. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
13. BANGLADESZ, Dhaka. Podobnie jak w Indiach, w Bangladeszu jednym z podstawowych środków transportu są rowerowe riksze, często kolorowo zdobione, co jednak nie chroni ich przed tandetnym wyglądem. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
14. BANGLADESZ, Dhaka. Uliczny sprzedawca kurzych łapek na wagę. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
15. BANGLADESZ, Dhaka. To małe jeziorko to droga do jednego z największych slumsów w Dhace. Dostać się tam można m.in. taką jak na zdjęciu łodzią. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
16. BANGLADESZ, Dhaka. Wioślarze zazwyczaj czekają, aż łódź zapełni się przynajmniej w połowie. To gwarantuje im godziwy zysk z pracy. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
17. BANGLADESZ, Dhaka. Po drugiej stronie zaczyna się już inny świat. Na zdjęciu mała przystań i wejście do slumsu. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
18. BANGLADESZ, Dhaka. Każdy kawałek blachy, plastiku czy folii używany jest, by wzmocnić prowizoryczne konstrukcje domostw w slumsie. Na te konstrukcje pozwolenia nie wydał żaden inspektor. Powstają one spontanicznie, rozrastają się wraz ze zwiększającą się liczbą biednych, napływających głównie ze wsi, w poszukiwaniu pracy. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
19. BANGLADESZ, Dhaka. Slumsy Dhaki są bardzo rozległe, można je porównać do tych z Bombaju. Mają swoje sklepy, targowiska, nawet szkoły. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
20. BANGLADESZ, Dhaka. Bangladesz pozostaje jednym z najbiedniejszych, najgęściej zaludnionych i najmniej rozwiniętych krajów świata. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
21. BANGLADESZ, Dhaka. Miałem wrażenie, że byłem pierwszym obcokrajowcem, który odwiedził to miejsce. Dzieciaki raz po raz stawały mi na drodze w oczekiwaniu na podarunki i pieniądze. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
22. BANGLADESZ, Dhaka. Spora część dzieciaków plątających się po slumsie nie ma domu, często też rodziców. Nie opuszcza ich jednak dobry humor i chęć do zabawy. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
23. BANGLADESZ, Dhaka. Dzieciaki „z centrum” są bardziej zadbane, czyste, mają swoich opiekunów. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
24. BANGLADESZ, Dhaka. Sklep mięsny. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
25. BANGLADESZ, Dhaka. Jakość lokalnych autobusów pozostawia wiele do życzenia. Nie ma się co dziwić – w Dhace jest tak dużo pojazdów, że codzienne stłuczki to sprawa normalna. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
26. BANGLADESZ, Dhaka. Podczas postoju w korku można kupić np. prażynki za jedyne 10 taka (waluta Bangladeszu). (Fot. Marcin Klimkiewicz)
27. BANGLADESZ, Dhaka. Bangladesz jest krajem muzułmańskim o stosunkowo dużym stopniu tolerancji, a miejscowa ludność znana jest z wyrozumiałego i przyjaznego traktowania cudzoziemców. Na zdjęciu: lokalny „fundrising” na rzecz budowy meczetu. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
28. BANGLADESZ, Dhaka. Kobiety nie mają obowiązku zakrywania głowy i twarzy. Islam w Bangladeszu nie jest tak radykalny, jak na przykład w Iranie. (Fot. Marcin Klimkiewicz)
